Wytłaczaniem nazywa się ciągły proces otrzymywania wyrobów z polimerów. Proces ten polega na uplastycznianiu surowca w stosownym układzie wytłaczarki, a następnie nadawaniu mu pożądanego kształtu. Moc przerobowa wytłaczarki sięga nawet 1000 kg/h. Wyjściowy materiał przeznaczony do urządzenia ma formę granulatu, wiórów, płatków lub proszku.
Wytłaczanie tworzyw sztucznych — cele
Istnieją dwa zasadnicze cele dla wytłaczania tworzyw sztucznych. Są nimi:
- formowanie — dzięki wysokiemu ciśnieniu w wytłaczarce materiał jest uplastyczniany, a ustnik urządzenia może nadać mu określony kształt. W przypadku polimerów jednorodnych, do formowania stosowane są nieco tańsze wytłaczarki jednoślimakowe. Dla tworzyw, które są wrażliwe na temperaturę, wybiera się wytłaczarki dwuślimakowe.
- mieszanie — wytłaczarki z powodzeniem można stosować również jako urządzenia mieszające, gdyż w tej funkcji sprawują się równie bardzo dobrze. Urządzenie do mieszania dobiera się według tego, jakiej wydajności się od niego oczekuje. Dla niewielkich oczekiwań w zakresie mocy przerobowej (np. do laboratoriów) wybiera się urządzenia o cyklicznym trybie pracy. W przypadku zwiększonego zapotrzebowania lepszym rozwiązaniem będą wytłaczarki dwuślimakowe o ciągłym trybie pracy.
Rodzaje wytłaczarek
Tworzywa sztuczne mogą mieć nadawany stosowny do przeznaczenia kształt za pomocą różnych rodzajów wytłaczarek. Wśród nich znajdują się:
- wytłaczarki jednoślimakowe — są jednymi z najczęściej stosowanych w wytwarzaniu tworzyw sztucznych. Obecnie są to zaawansowane urządzenia, które często są przeznaczone do wytwarzania konkretnego materiału i wyrobu. Dzięki temu charakteryzują się one coraz lepszą wydajnością.
- wytłaczarki dwuślimakowe — polimery wytłaczane przez te urządzenia pochodzą najczęściej od surowców wrażliwych pod względem termicznym. Wytłaczarki dwuślimakowe są predysponowane do wykonywania specjalnych operacji technologicznych. Takich jak: mieszanie tworzyw, odgazowywanie czy wytłaczanie reaktywne.
